Vorige week had VPRO Buitenhof-presentator Hugo Logtenberg een mooi interview met Sander Schimmelpenninck over het nieuwe boek ‘Elite gezocht’ dat hij samen met Ruben van Zwieten heeft geschreven. In het boek geven zij aan dat de elite in Nederland het op dit moment laat afweten. Zij doelen daarbij vooral op de economische, culturele en politieke elite. Tot de economische elite horen ondernemers, de top van het bedrijfsleven en alle mensen met een vermogen van 1 miljoen of meer. De mensen dus die het binnen het bedrijfsleven voor het zeggen hebben. Ze signaleren intellectuele armoede, een gebrek aan burgerschap en zichtbaarheid van het bedrijfsleven en een gebrek aan empathie, waardoor – zoals Ron Meyer (van SP) tijdens dit interview concludeerde – de verschillen tussen de economische elite en de rest van samenleving te groot worden en de verbinding verdwijnt. Schimmelpenninck en Meyer concludeerden daarbij dat als er wel sprake is van maatschappelijke betrokkenheid het vooral gaat over een nieuwe vorm van filantropie, waardoor de kloof in de samenleving eerder groter dan kleiner wordt.
Dit sluit aan bij de indeling die wij eerder al maakten in ons boek Issuedenken, waarin wij aangaven dat er in de samenleving steeds meer behoefte bestaat aan ondernemers en bedrijven die maatschappelijke problemen oplossen. We signaleerden dat er na maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO), dat zich vooral richt op milieu, duurzaamheid en groen en na maatschappelijk betrokken ondernemen (MBO) dat zich richt op moderne filantropie, steeds meer behoefte bestaat aan maatschappelijk impactvol ondernemen (MIO). Bij maatschappelijk impactvol ondernemen lossen bedrijven en ondernemers daadwerkelijk problemen op door er een business model aan te verbinden.
Het mes snijdt daarbij aan twee kanten. Aan de ene kant gaat het om de wijze waarop een bedrijf gebruikmaakt van de bestaande (natuurlijke) hulpbronnen en de eventuele schade die ze daarbij aanbrengt. Er zijn immers natuurlijke grondstoffen nodig, productieprocessen zorgen voor schadelijke uitstoot, productieplekken tasten de omgeving aan en de gezondheid van medewerkers kan in het geding zijn. Die schade moet worden gecompenseerd. In dit opzicht borduurt MIO voort op het oude MVO.
Aan de andere kant gaat het om de impact die een organisatie wil maken. Daarbij gaat het om de wijze waarop een organisatie doelbewust meehelpt om maatschappelijke problemen te agenderen en op te lossen. Want ondernemers kunnen hier een business model van maken en er voor zorgen dat deze problemen ook daadwerkelijk worden aangepakt.
Maatschappelijk Impactvol Ondernemen gaat dus verder dan filantropie of het uitdragen van een purpose in je communicatie. Het is een keuze die verder gaat dan jezelf als organisatie profileren of positioneren. Wanneer het bedrijfsleven kiest voor impact als uitgangspunt van de bedrijfsvoering en vervolgens zichtbaar maakt waar ze voor staat, snijdt het mes aan meerdere kanten. Dan verdien je geld, draag je bij aan het oplossen van maatschappelijke problemen én wordt ook je eigen businessmodel een stuk toekomstbestendiger.