Aandacht trekken van de politiek? Ga protesteren!

De laatste jaren gaan ontevreden burgers steeds vaker de straat op om te protesteren. Volgens dagblad Trouw is het aantal demonstraties in de vier grote steden in de afgelopen vijf jaar verdubbeld. Van de BLM-protesten, de protesten tegen de coronamaatregelen en het woningprotest van afgelopen maand, protesteren is tegenwoordig dé manier om een issue op de politieke agenda te krijgen.

Op de politieke agenda

Protesteren gebeurt al sinds jaar en dag. In de vroege middeleeuwen waren er ook al georganiseerde, stedelijke protestbewegingen die een strategische inzet hadden. De protestanten dachten hun protesten goed uit, zodat de boodschap overkwam zonder de irritatie van de bestuurders uit te lokken. Een voorbeeld hiervan is dat er protesten georganiseerd werden in de vorm van toneelstukken. Toneelstukken waren in de gehele middeleeuwen een zeer populaire bron van vermaak voor de inwoners van dorpen en steden. Door een protest tentoonstelling te organiseren, kon er meer draagkracht voor het onderwerp te genereren en daardoor hopelijk de bestuurders te bewegen tot actie. Tegenwoordig is deze manier van protesteren nog steeds in trek. De organisatie achter de ‘unmute-us’ protesten bedacht een manier om de kwestie bij het grote publiek aan de kaak te stellen, namelijk een protest organiseren in de vorm van een festival, wat tegenwoordig natuurlijk een populaire vrijetijdsbesteding is. Zo creëer je een vreedzamer protest waarbij de boodschap door meer mensen gedragen wordt. Een kleine minderheid veranderd dan langzaam in een grote meerderheid, die voor de politiek moeilijk te negeren is.

Internationaal karakter

Wat opmerkelijk is aan hedendaagse protesten, is dat ze een internationaler karakter hebben gekregen. Door globalisering een razendsnelle informatievoorziening kunnen issues die in het buitenland leiden tot protest, ook in Nederland verontwaardiging oproepen. In Amsterdam gaat bijvoorbeeld de helft dan de protesten over internationale onderwerpen. Voorbeelden hiervan zijn de klimaatprotesten en uiteraard de BLM-protesten. Volgens Jacquelien van Stekelenburg, hoogleraar Sociale Verandering en Conflict, zorgen digitale middelen er ook voor dat de protesten op een andere manier georganiseerd worden. Waar een protest vroeger top-down, vanuit bijvoorbeeld een vakbond werd geïnitieerd, worden protesten nu vaker bottom-up georganiseerd. Een minderheid vindt door digitale netwerken snel draagkracht voor het beoogde protest. Door de toenemende polarisatie en globalisering zullen de protesten in de toekomst niet afnemen. Protesteren is een essentieel onderdeel van een parlementaire democratie en zorgt het ervoor dat de politiek ook door de burgers wordt uitgedaagd.