Minister Hugo de Jonge zet vraagtekens bij de marktwerking in de zorg. Dat zijn stevige uitspraken voor een minister van Zorg. Met wel als kleine kanttekening dat de curatieve zorg voluit onder de verantwoordelijkheid valt van VVD-collega minister Bruno Bruins. En diens partij staat nog steeds pal voor gereguleerde concurrentie in de zorg.

Minister De Jonge heeft ook nog geen nieuw plan, geen concrete stappen voor de toekomst. Daar is hij eerlijk in. Wel haakt hij in op een breder levend sentiment, namelijk dat voortgaande marktwerking niet goed is voor de zorg. En breder, dat marktwerking sowieso perverse neveneffecten heeft. Nu was dat allemaal niet direct nieuws. Toch kreeg het de aandacht dankzij de afzender – een CDA-minister – en de timing – vlak voor de verkiezingen.

De politicus-bestuurder die het verschil kan maken
Hier is een politicus aan het woord die zaken wil benoemen die in de samenleving worden gevoeld. Een politicus die ook zelf actief en daadkrachtig is. En hij staat daarin niet alleen – zie ook Wopke Hoekstra met KLM en Eric Wiebes met zijn oorspronkelijke gasbesluit. Dat past allemaal in het huidige tijdsgewricht, waarin de bestuurders niet meer alleen ‘technocratisch’ beleid uitvoeren, maar veel eerder zelf problemen durven te benoemen en te agenderen. Veel burgers zijn hier positief over, roepen dat ook. Leiderschap om zaken te benoemen en vervolgens om te zetten in daden. Daarin kan de politicus-bestuurder gelijk het verschil maken met de partijen die wel van alles ‘benoemen’ maar niet achter het stuur willen zitten.

Luisteren, argumenten geven, keuzes onderbouwen
Maar echte daadkracht kan niet zonder draagvlak, zeker in een land als Nederland. Dus: goed luisteren, argumenten geven, keuzes onderbouwen. En ook de burger die niet tevreden is wel recht in de ogen durven kijken. Zo wordt de daad bij het woord gevoegd.